Χαγκό-ιτά-ίτσι: ένα παραδοσιακό έθιμο του Έντο
Απόψε θα πάμε μια βόλτα στην Ασάκουσα, είχε πεί η Φουκάντα-σαν, η γραμματέας του σπουδαστηρίου, μ’ ένα κρυφό χαμόγελο στο σκυμμένο πρόσωπο. Ήταν φανερό, ότι μας ετοίμαζε κάτι που ήξερε ότι θα μας ευχαριστούσε. Χειμώνας, Δεκέμβρης, κοντά στην Πρωτοχρονιά, τη μεγαλύτερη γιορτή του χρόνου στην Ιαπωνία. Κρύο. Ώρα περασμένη και μέσα στο σκοτάδι, όπου κινούνταν […]
Η κολοσσιαία Κάννον στην πόλη Τακασάκι
Στην Iαπωνία υπάρχουν από παλιά κολοσσιαία βουδιστικά αγάλματα. Συνοδευόμενα με το επίθετο «ντάι» =μεγάλος, πολύ γνωστά είναι ο Άσουκα Νταϊμπούτσου, το πρώτο βουδιστικό άγαλμα που κατασκευάστηκε στην Ιαπωνία, ο Νταϊμπούτσου (Ρουσάνα) του Τοοντάιτζι, στη Νάρα, η Ρυοζέν Κάννον πίσω από το πάρκο Μαρουγιάμα στο Κυότο, η Σεντάι Νταϊκάννον, η Κάννον της Χασεντέρα, ο Αμιντά Νταϊμπούτσου […]
Οσάμου Ντάζαϊ, ένας από τους πιο γνωστούς Ιάπωνες συγγραφείς του 20ού αιώνα
Ο Οσάμου Ντάζαϊ (太宰 治 Ντάζαϊ Οσάμου) γεννήθηκε (ως Σούτζι Τσουσίμα) στις 19 Ιουνίου του 1909, στην πόλη Κανάγκι του νομού Αομόρι. Ήταν το δέκατο παιδί (από τα έντεκα) μιας οικογένειας γαιοκτημόνων, η οποία ήταν από τις πιο ευκατάστατες της περιοχής, ενώ ο πατέρας του είχε εξασφαλίσει και θέση στην Άνω Βουλή (貴族院)*. Το νοικοκυριό τους αποτελούσαν […]
Ουκιγιόε: H παραδοσιακή ιαπωνική ξυλογραφία (5ο μέρος) – ΧΙΡΟΣΙΓΚΕ
Συνέχεια από το 4ο μέρος Ο Ουταγκάουα (επώνυμο της καλλιτεχνικής του γενεαλογίας) ή Αντο (οικογενειακό επώνυμο) Χιρόσιγκε δεν έχει αποκτήσει διεθνή φήμη χάρη σε κάποιο μοναδικό έργο του, όπως ο Χοκουσάι με το «Κύμα». Ωστόσο αναγνωρίζεται ως ο ανώτερος του τοπιογραφικού διδύμου. Μ’ όλο που δεν υπάρχει βεβαιότητα για τις χρονιές που ορίζουν το διάστημα […]
Ουκιγιόε: H παραδοσιακή ιαπωνική ξυλογραφία (4ο μέρος) – ΧΟΚΟΥΣΑΪ
Συνέχεια από το 3ο μέρος Η τοπιογραφία αποτέλεσε το τελευταίο σημαντικό κύμα στην ιστορική εκδίπλωση του ξυλογραφικού ιαπωνικού δαιμονίου. Οι δύο μεγάλοι εκπρόσωποι του είδους, ο Kατσούσικα Χοκουσάι (1760-1849) και ο Άντο Χιρόσιγκε είναι οι πιο γνωστοί εκπρόσωποι όχι μόνο της τέχνης των ουκιγιόε, αλλά και της ιαπωνικής τέχνης ως συνόλου. Το «Κύμα ανοιχτά της […]
Ουκιγιόε: H παραδοσιακή ιαπωνική ξυλογραφία (3ο μέρος)
Συνέχεια από το 2ο μέρος Στον ύστερο 18ο αιώνα εμφανίζονται κάποιες από τις γνωστότερες μορφές του καλλιτεχνικού ρεύματος των ουκιγιόε, αλλά και νέες εξελίξεις. Η πιο μυστηριώδης μορφή στον κόσμο των ουκιγιόε υπήρξε ο Τοσουσάι Σαράκου (Toshusai Sharaku). Μυστηριώδης, εφόσον η ταυτότητα του καλλιτέχνη, εκτός από το όνομα είναι άγνωστη. Ο Σαράκου εμφανίστηκε ξαφνικά στην […]
Ουκιγιόε: H παραδοσιακή ιαπωνική ξυλογραφία (2ο μέρος)
Συνέχεια από το 1ο μέρος Αρχικά τα έργα ουκιγιόε ήταν ασπρόμαυρα. Εφόσον όμως υπήρχε ζήτηση για χρώμα, ο Μορονόμπου, οι μαθητές του κ.α. πρόσθεταν λίγα χρώματα με το χέρι. Σ’ αυτά κυριαρχούσε το χρώμα της κιννάβαρης (βερμιγιόν, ιαπ. μπένι), γι’ αυτό ονομάζονταν «μπένι-ε». Στα μέσα του 18ου αι., στα σημεία του έργου που χρησιμοποιούσαν μαύρο, […]
Ουκιγιόε: H παραδοσιακή ιαπωνική ξυλογραφία (1ο μέρος)
Οι Ουκιγιόε, οι «εικόνες του εφήμερου κόσμου», είναι η πιο γνωστή από τις παραστατικές ιαπωνικές τέχνες στη Δύση. Ο όρος «εφήμερος (ρέων) κόσμος» έχει πολλαπλή σημασία. Είναι βουδιστικής προελεύσεως και η αρχική του σημασία είναι ο συνεχώς μεταβαλλόμενος, παροδικός κόσμος μας γενικά, αλλά και ειδικότερα ο κόσμος των απολαύσεων, των ηδονών και των διασκεδάσεων. […]
Νίσι Αμάνε
Ο Νίσι Αμάνε (西 周) γεννήθηκε το 1829 στην επαρχία Τσουουάνο (σήμερα τμήμα του νομού Σιμάνε), τον ντάιμιο της οποίας υπηρετούσε ο πατέρας του ως προσωπικός γιατρός. Έλαβε την τυπική εκπαίδευση, στο πλαίσιο της νέο-κομφουκιανής παράδοσης, ενώ αργότερα έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την σκέψη του διανοούμενου Όγκιου Σοράι (1666-1728). Προορισμένος αρχικά να διαδεχθεί την θέση του πατέρα […]
Νιινάμε νο Ματσούρι: Η γιορτή της συγκομιδής
Όπως έγραψε κάποτε κάποιος ερευνητής του Σίντο, αυτή η θρησκεία περιστρέφεται γύρω από τις γιορτές της συγκομιδής όπως ο Χριστιανισμός γύρω από το Πάσχα. Πρέπει βέβαια να παρατηρηθεί ότι το Σίντο αναπτύχθηκε στη διάρκεια των αιώνων μεταλασσόμενο σε διάφορες μορφές, όπως η νεότερη εκείνη που είναι γνωστή ως “εθνικό Σίντο” (κόκκα Σίντο), η οποία […]
Χίνα ματσούρι, η γιορτή των κοριτσιών
Τρεις Μαρτίου, κάθε χρόνο, είναι στην Ιαπωνία η μέρα που γιορτάζουν οι κούκλες, που λέγονται «χίνα». Η γιορτή είναι γνωστή με το όνομα «χίνα ματσούρι». Ταυτόχρονα, την ίδια μέρα, είναι και η γιορτή των κοριτσιών. Ένα από τα ωραιότερα στοιχεία αυτής της γιορτής είναι ότι οι οικογένειες που έχουν μικρές κόρες εκθέτουν, ήδη από τις […]
Σάιγκο Τακαμόρι, ο «τελευταίος σαμουράι»
Ο Σάιγκο Τακαμόρι (西郷隆盛)* γεννήθηκε το 1828 στην Καγκοσίμα, την κεντρική πόλη-κάστρο της επαρχίας Σατσούμα (σήμερα τμήμα του νομού Καγκοσίμα), στη νότια Ιαπωνία. Γιος ενός χαμηλόβαθμου (όχι όμως γκόσι)** σαμουράι στην υπηρεσία του ντάιμιο (τοπικός ηγεμόνας) του ισχυρού και ιστορικού οίκου Σιμάζου, ήταν ο μεγαλύτερος μεταξύ των εφτά παιδιών της οικογένειας, η οποία έχοντας να συντηρήσει και άλλα […]
