Χάικου: Γενικές παρατηρήσεις -και λίγη ιστορία
160shares Facebook Twitter EmailΤο χάικου, το είδος εκείνο ιαπωνικής ποίησης που συνίσταται από τρεις διαδοχικούς στίχους των 5, 7 και 5 συλλαβών, αποτελεί μέρος του συνόλου της ιαπωνικής ποίησης. Η πρόταση αυτή φαίνεται ότι λέει κάτι αυτονόητο, όμως αυτό που σημαίνει είναι ότι πολλά ποτάμια της προηγούμενης ιαπωνικής, αλλά και κινεζικής ποιητικής, καθώς και της […]
Σιν Χάνγκα: η αναβίωση της τέχνης των ουκιγιόε
235shares Facebook Twitter EmailΜε τον όρο Σιν Χάνγκα (κατά λέξη «νέα ξυλογραφία») είναι γνωστό ένα καλλιτεχνικό ρεύμα που αναπτύχθηκε στη σύγχρονη Ιαπωνία με σκοπό να επαναφέρει στη ζωή και να ανανεώσει την παραδοσιακή τέχνη της ξυλογραφίας (ουκιγιόε). Εφόσον το ίδιο αποτελεί το ρεύμα που ονομάζεται «νιχόνγκα» στη ζωγραφική, μπορούμε να πούμε ότι η σιν χάνγκα είναι η […]
Γιαναγκίτα Κούνιο, ο πατέρας της Ιαπωνικής Λαογραφίας
8shares Facebook Twitter Email Πηγή φωτογραφίας: Πανεπιστήμιο Kokugakuin Ο Γιαναγκίτα Κούνιο (柳田 國男) γεννήθηκε ως Ματσουόκα (松岡) Κούνιο το 1875 στο χωριό Ταουάρα στην Τσουτζικάουα (σήμερα τμήμα της πόλης Φουκουσάκι του νομού Χιόγκο). Ήταν το πέμπτο (εκ των οχτώ) παιδί ενός γιατρού-μελετητή του κλασικού Κομφουκιανισμού. Όπως θα έγραφε αργότερα στο βιβλίο του «Εβδομήντα χρόνια στην […]
Ματσούρι
29shares Facebook Twitter Email Ματσούρι λέγεται κάθε είδους γιορτή. Κυρίως όμως με αυτή τη λέξη λέγονται οι γιορτές του Σίντο. Κάθε σιντοϊστικό ιερό έχει πολλές γιορτές (ματσούρι). Οι κυριότερες από αυτές γίνονται την Άνοιξη (χάρου ματσούρι) εποχή του φυτέματος του ρυζιού και το φθινόπωρο (άκι ματσούρι). Όμως το κύριο ματσούρι ενός ιερού είναι εκείνο που […]
Γιασουνάρι Καουαμπάτα, ένας Ιάπωνας συγγραφέας
93shares Facebook Twitter EmailΌταν το 1968 το Νόμπελ λογοτεχνίας απονεμήθηκε στον Γιασουνάρι Καουαμπάτα (1899-1972) οι Ιάπωνες είχαν απορήσει πως, ένας τόσο «Ιάπωνας» συγγραφέας τράβηξε την προσοχή της επιτροπής. Ο ίδιος ο Καουαμπάτα είχε απορήσει, διότι τότε μόνο η «Χώρα του χιονιού» και λίγα άλλα έργα του είχαν μεταφρασθεί σε δυτικές γλώσσες. Βέβαια, όπως αποδείχτηκε από […]
Σιμπουσάουα Εϊίτσι, ο «πατέρας του Ιαπωνικού Καπιταλισμού»
43shares Facebook Twitter Email Ο Σιμπουσάουα Εϊίτσι (渋沢 栄一) γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1840 στο χωριό Τσιαραϊτζίμα (σήμερα τμήμα της Φουκάγια στο νομό Σαϊτάμα), ως ο πρώτος γιος του βασικού οίκου της εύπορης οικογένειας Σιμπουσάουα. Η τελευταία, όντας μία από τις παλαιότερες της περιοχής και εκμεταλλευόμενη την ευνοϊκή γεωγραφική θέση της, ήλεγχε σημαντικό τμήμα του τοπικού εμπορίου […]
Ο-Μικούτζι, οι χρησμοί των κάμι
0shares Facebook Twitter Email Μ’ όλο που στις διαφημιστικές πινακίδες των ιερών του Σίντο γράφεται συνήθως με χιραγκάνα (おみくじ), με ιδεογράμματα αυτή η λέξη μπορεί να γραφεί με δύο τρόπους: 御御籤 ή 御神籤. Το «ο» είναι το γνωστό, τιμητικό πρόθεμα, που στην πρώτη περίπτωση διπλασιάζεται. «Κούτζι» σημαίνει κάτι σαν λοτταρία, και το βρίσκομε και σ’ […]
Σούσουκι και κάκι
0shares Facebook Twitter EmailΤο ιαπωνικό φθινόπωρο είναι γνωστό ως η εποχή της κογιό, της γιορτής των φύλλων που παίρνουν, μόλις κρυώσει λίγο ο καιρός, όλες τις αποχρώσεις του κόκκινου και του κίτρινου. Το μομίτζι, με τα μικρά σε μέγεθος, πλατανοειδή φύλλα που γίνονται ένα δυνατό κόκκινο, είναι, γι αυτό το λόγο, ίσως το γνωστότερο δέντρο […]
Το αντρόγυνο των βράχων
0shares Facebook Twitter Email Οι λεγόμενοι «Μεότο» (δηλαδή γυναίκα και άντρας, μ’ άλλα λόγια αντρόγυνο), οι γνωστοί δύο, δεμένοι μεταξύ τους βράχοι στην ανατολική ακτή, είναι από τα πιο γνωστά τοπία της Ιαπωνίας. Από εκείνα που κάνουν κάποιον να θέλει να φανταστεί πώς πρέπει να ήταν η περιοχή, ήσυχη και γεμάτη ιερό δέος για τους […]
Κόι: Οι κυπρίνοι στην Ιαπωνία
98shares Facebook Twitter Email Κάποια ζώα έχουν μια θέση ιδιαίτερη, ξεχωριστή από άλλα, στο χώρο του ιαπωνικού πολιτισμού. Αυτά τα ζώα παίζουν πολλούς ρόλους. Αποτελούν κεντρικό στοιχείο της λαϊκής ζωής, εισχωρούν όμως και σε χώρους όπως η θρησκεία ή και η μεγάλη τέχνη. Αίφνης η αλεπού, πρωταγωνιστής, όπως και αλλού, σε παραμύθια και θρύλους, αλλά […]
Ιαπωνική ζωγραφική: «Νιχόνγκα»
0shares Facebook Twitter EmailΑνάμεσα στα πολλά στοιχεία του δυτικού πολιτισμού που η Ιαπωνία προσπάθησε ν’ απορροφήσει την εποχή Μέϊτζι ήταν και η δυτική ζωγραφική, που την ονόμαζαν γιόογκα. Για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός είχαν ανοίξει σχολές και είχαν καλέσει, όπως και για τόσα άλλα πράγματα, ξένους ειδικούς, σ’ αυτή την περίπτωση ζωγράφους, ὁπως ο […]
Ράκουγκο χωρίς σύνορα
0shares Facebook Twitter Email Το Ράκουγκο (落語) είναι θα έλεγε κανείς θέατρο στην πλέον απλή δυνατή μορφή. Ο ρακουγκόκα αποτελεί τον μοναδικό εκφραστή του επί σκηνής, ενώ το μαξιλάρι στο οποίο κάθεται, η βεντάλια (σένσου 扇子) και το μαντίλι (τενούγκουι 手拭い) τα οποία κρατά και χρησιμοποιεί ως προπς, τα μόνα σκηνικά αντικείμενα της παράστασης. Μεταφέροντας κυρίως ιστορίες της εποχής Έντο […]
Ο τελευταίος χαιρετισμός
0shares Facebook Twitter Email Την περασμένη Πρωτοχρονιά, ο επί 30 χρόνια αυτοκράτορας της Ιαπωνίας Ακιχίτο, χαιρέτισε τα πλήθη που είχαν συγκεντρωθεί μπροστά στα ανάκτορα για τελευταία φορά. Όπως έχει αποφασιστεί, στις 30 Απριλίου θα παραιτηθεί και τη θέση του θα πάρει ο διάδοχος του θρόνου, Ναρουχίτο. Ο Ακιχίτο, επειδή μια τέτοια πράξη δεν προβλέπεται από […]
Χαγκό-ιτά-ίτσι: ένα παραδοσιακό έθιμο του Έντο
0shares Facebook Twitter EmailΑπόψε θα πάμε μια βόλτα στην Ασάκουσα, είχε πεί η Φουκάντα-σαν, η γραμματέας του σπουδαστηρίου, μ’ ένα κρυφό χαμόγελο στο σκυμμένο πρόσωπο. Ήταν φανερό, ότι μας ετοίμαζε κάτι που ήξερε ότι θα μας ευχαριστούσε. Χειμώνας, Δεκέμβρης, κοντά στην Πρωτοχρονιά, τη μεγαλύτερη γιορτή του χρόνου στην Ιαπωνία. Κρύο. Ώρα περασμένη και μέσα στο […]
ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ
