Μάθετε Ιαπωνικά!

Δεν είναι σοκολάτα

Greecejapan_Anko
Φωτογραφία © Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης

Εκατό γράμματα για εκατό θέματα και ακόμα αισθάνομαι, χωρίς το παραμικρό συναίσθημα υπερβολής ότι δεν έχω ξύσει παρά ελάχιστα απλώς την επιφάνεια αυτής της χώρας. Για παράδειγμα, σκεπτόμενος ποιο θέμα θα ήταν πιο κατάλληλο γι αυτό το επετειακό γράμμα, συνειδητοποίησα ότι έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια και δεν έχω γράψει ακόμα για το πανταχού παρόν άνκο (餡子), τον αδιαφιλονίκητο βασιλιά και πρωταγωνιστή της ιαπωνικής ζαχαροπλαστικής. Αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω και ένας ξένος που να μη δάγκωσε ένα κλασσικό ιαπωνικό γλυκό ουαγκάσι (和菓子) νομίζοντας ότι η σκούρα γέμισή του ήταν σοκολάτα και που να μη δοκίμασε έκπληξη ανακαλύπτοντας ότι αυτό που τρώει είναι μεν γλυκό αλλά ταυτόχρονα είναι και στυφό και ότι η υφή του θυμίζει περισσότερο φασόλι παρά κάποια από τις αμέτρητες μεταμορφώσεις του κακάο. Και που η έκπληξή του να μην πολλαπλασιάστηκε όταν ο Ιάπωνας που του το πρόσφερε του επιβεβαίωσε ότι όντως πρόκειται για κρέμα φασολιού.

Το φασόλι αυτό λέγεται «αζούκι» (小豆) και παρότι οι Ιάπωνες το τρώνε επί έξι χιλιάδες χρόνια, από την εποχή που οι πρόγονοί τους διακοσμούσαν τα πήλινα ειδώλιά τους με ένα μοτίβο σαν σκοινί (εξ ου και η ονομασία «Τζομόν»/縄文 ή «σχέδιο σκοινιού» που χρησιμοποιείται για την προϊστορική Ιαπωνία) υπάρχει σχεδόν σε όλες τις χώρες ανατολικά των Ιμαλαΐων. Και σχεδόν σε όλες αυτές τις χώρες χρησιμοποιείται βασικά με τον ίδιο τρόπο: βράζεται με ζάχαρη ή μέλι, λιώνεται πολύ ή λίγο και τοποθετείται σαν γέμιση σε γλυκά φτιαγμένα είτε από κοπανισμένο ρύζι, είτε από κάποιου είδους ζύμη. Και αν αυτά ακούγονται κάπως περιορισμένα, η φαντασία των Ιαπώνων ζαχαροπλαστών επινόησε εκατοντάδες παραλλαγές –σχεδόν όσες είναι και οι παραλλαγές της σοκολάτας που ήρθε στην Ιαπωνία αργότερα από ό,τι στον υπόλοιπο κόσμο (ναι, πρόκειται για μια ακόμα αλλαγή από τις πολλές που πιστώνονται στον Αυτοκράτορα Μέιτζι).

Όσο δημοφιλής και αν έγινε η σοκολάτα πάντως (και ειδικά μετά το Β’ ΠΠ, έγινε πολύ!) δεν κατάφερε να εκθρονίσει το αζούκι και το άνκο. Ένας από τους δημοφιλέστερους και μακροβιότερους ήρωες μάνγκα είναι ο Άνπανμαν, ένας υπέρ-ήρωας που αντί για κεφάλι έχει ένα άνπαν (あんパン), ένα τσουρέκι με γέμιση άνκο που ακόμα θεωρείται από τα αγαπημένα γλυκά των παιδιών, τα διάφορα νταϊφούκου (大福餅) και νερικίρι (煉り切り) επίσης με καρδιά από άνκο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της λεγόμενης «τελετής του τσαγιού» για να μαλακώσουν  την πικράδα του τσαγιού μάτσα, υπάρχουν αμέτρητες παραλλαγές του μάντζου (まんじゅう)  που φτιάχνεται από κοπανισμένο ρύζι και σχεδόν όλες περιέχουν άνκο και σε κάθε γειτονιά υπάρχει κάποιο μαγαζί που ψήνει μικρά κέικ νίνγκιο-γιάκι (人形焼き) ή τάι-γιάκι (鯛焼) σε σχήμα ανθρώπου ή ψαριού αντίστοιχα, όλα ξέχειλα από την αχνιστή κόκκινη κρέμα. Και, όχι, τα παραπάνω δεν εξαντλούν το θέμα «άνκο» –όπως τα εκατό αυτά γράμματα δεν εξαντλούν το θέμα «Ιαπωνία».

ENGLISH

Γρηγόρης Μηλιαρέσης
Γρηγόρης Μηλιαρέσης
Δημοσιογράφος και μεταφραστής. Έχει συνεργαστεί με πλειάδα εφημερίδων, περιοδικών (τόσο του γενικού όσο και του ειδικού τύπου) και εκδοτικών οίκων και με ειδίκευση στο Ίντερνετ, τις πολεμικές τέχνες και την Ιαπωνία όπου και ζει τα τελευταία χρόνια. Από το 2012 μέχρι το 2016 έγραφε την εβδομαδιαία στήλη στο GreeceJapan.com "Γράμματα από έναν αιωρούμενο κόσμο" και το 2020 κυκλοφόρησε το ομότιτλο βιβλίο του. Περισσότερα στη συνέντευξη που είχε δώσει στο GreeceJapan.com.

Η αναδημοσίευση περιεχομένου του GreeceJapan.com (φωτογραφιών, κειμένου, γραφικών) δεν επιτρέπεται χωρίς την εκ των προτέρων έγγραφη άδεια του GreeceJapan.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΜΑΘΕΤΕ ΙΑΠΩΝΙΚΑ!

Πρόσφατα